Ludzki mózg uczy się cały czas, ale robi to zupełnie inaczej, niż oczekują tego szkoły. Nie jest narządem przystosowanym do reprodukowania informacji, ale do ich przetwarzania i do formułowania ogólnych reguł. Zmuszony do mechanicznej memoryzacji pracuje nieefektywnie i niechętnie. Aby skutecznie się uczyć, potrzebuje wielu przykładów. Dopiero gdy robi to, do czego został stworzony, w pełni uwalnia swój potencjał. Co ciekawe, uczniowie najintensywniej uczą się wtedy, gdy robią to nieświadomie lub w ogóle o tym zapominają. Dzieje się tak, gdy temat budzi fascynację, gdy osoba ucząca się wchodzi w rolę odkrywcy lub eksperymentatora, który może samodzielnie stawiać i sprawdzać hipotezy badawcze.
Czytaj więcej: http://www.kopernik.org.pl/orientuj-sie-w-nauce/20140/mozg-idzie-do-szkoly/
Autorką tekstu jest:
dr Marzena Żylińska———————————————
Zajmuje się metodyką i neuropedagogiką, ma doktorat z dydaktyki języków obcych. Pracuje jako wykładowca w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Toruniu oraz w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu. Propaguje twórcze wykorzystanie nowych technologii w nauczaniu. Współorganizowała europejski projekt „Zmieniająca się szkoła”. Jest autorką materiałów dydaktycznych wykorzystujących wnioski płynące z badań nad mózgiem oraz książek „Postkomunikatywna dydaktyka języków obcych w dobie technologii informacyjnych”(Warszawa 2007) i „Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi”. Prowadzi blog „Neurodydaktyka, czyli neurony w szkolnej ławce”.
Czytaj więcej: http://www.kopernik.org.pl/orientuj-sie-w-nauce/20140/mozg-idzie-do-szkoly/
Autorką tekstu jest:
dr Marzena Żylińska———————————————
Zajmuje się metodyką i neuropedagogiką, ma doktorat z dydaktyki języków obcych. Pracuje jako wykładowca w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Toruniu oraz w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu. Propaguje twórcze wykorzystanie nowych technologii w nauczaniu. Współorganizowała europejski projekt „Zmieniająca się szkoła”. Jest autorką materiałów dydaktycznych wykorzystujących wnioski płynące z badań nad mózgiem oraz książek „Postkomunikatywna dydaktyka języków obcych w dobie technologii informacyjnych”(Warszawa 2007) i „Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi”. Prowadzi blog „Neurodydaktyka, czyli neurony w szkolnej ławce”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz